Web Analytics Made Easy - Statcounter

ساعت24-گلریزان از ۲۲ تا ۲۸ اسفند ۱۳۳۳ در سینما متروپل (خیابان لاله زار) برگزار شد.

ماه‌های بعد از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ ایران در بهتی عجیب فرو رفت و بخش مهمی از جامعه که حامی دولت محمد مصدق بود سرخورده نظاره گر دادگاه‌های مصدق، دستگیری و اعدام دکتر فاطمی، تعطیلی روزنامه‌ها و روزهای خفقانی بودند که محمدرضا شاه و فضل‌الله زاهدی شکل دادند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اما در این بین بودند افرادی از بین روزنامه نگاران حوزه سینما و جریان‌های فکری که از نیمه‌های دوم سال ۱۳۳۳ و با گذشت بیش از یک سال از کودتا تلاش کردند تا با کمک ابزارهای فرهنگی کمی فضای جامعه را تغییر دهند.

یکی ازاتفاقات مهمی که در این زمینه رخ داد تشکیل اولین «کنگره سینمایی ایران» در اسفند ۱۳۳۳ و برگزاری نخستین جشنواره فیلم‌های ایرانی با عنوان «گلریزان» بود. گلریزان از ۲۲ تا ۲۸ اسفند ۱۳۳۳ در سینما متروپل (خیابان لاله زار) برگزار شد. در این جشنواره فیلم «پایان رنج ها» به‌عنوان بهترین فیلم انتخاب شد و ساموئل خاچیکیان برای فیلم «چهارراه حوادث» به‌عنوان بهترین کارگردان جایزه گرفت. همچنین اولین تندیس بهترین بازیگری سینمای ایران به «آرمان هوسپیان» رسید و از هوشنگ بهشتی برای بازی در فیلم «مهتاب خونین» تجلیل شد. علاوه براین در نخستین جشنواره سینمایی فیلم‌های ایرانی «مهین دیهیم» برای بازی در فیلم «پایان رنج ها» به‌عنوان بهترین بازیگر زن انتخاب و از «منیر تسلیمی» (یک سال پیش از مرگش در سال ۱۳۳۴) به خاطر بازی در فیلم «مهتاب خونین» تجلیل شد.

اما پرونده برگزاری نخستین جشنواره فیلم‌های ایرانی سینمای کشور در قرن اخیر در حالی در آستانه ورود به سال ۱۳۳۴ بسته شد که برای ریشه‌یابی برگزاری جشنواره‌های فیلم در ایران باید چند سالی به عقب‌تر از سال ۱۳۳۳ رفت و نگاهی به فعالیت‌های افرادی همچون طغرل افشار روزنامه نگار سینمایی که از او به‌عنوان اولین منتقد سینمای ایران هم یاد می‌شود؛ انداخت.

او برای اولین بار در سال ۱۳۲۹ و زمانی که هنوز سینمای ایران محصولات چندانی نداشت جشنواره کوچکی با نمایش چند فیلم خارجی در سینما کریستال (خیابان لاله زارنو) برگزار کرد. طغرل افشار باتوجه به تحولات سیاسی پرشمار ایران تا سال ۱۳۳۳؛ سه دوره دیگر این جشنواره را هم با حضور فیلم‌های خارجی اجرایی کرد که مهم‌ترین دوره آن در روزهای ۵ و ۶ تیر ۱۳۳۳ و همزمان با انتشار مجله «پیک سینما» که خود سردبیر آن بود، برگزار شد. در دوره چهارم این جشنواره (۱۳۳۳) فیلم‌هایی از ۹ کشور اکران شد و در مراسم افتتاح آن هوشنگ کاووسی روزنامه نگار و منتقد مهم سینمای ایران و طغرل افشار سخنرانی کردند. تا پیش از اینکه طغرل افشار جشنواره فیلم‌های خارجی را برگزار کند؛ تنها چند هفته فیلم خارجی (آن هم معمولاً از سوی سفارتخانه‌های خارجی) در ایران برگزار شده بود.

طغرل افشار کار خود را در حوزه روزنامه نگاری و نوشتن درباره سینما و نقد فیلم از سال ۱۳۲۷ شروع کرد. او خواهرزاده نیما یوشیج بود که در سال ۱۳۱۲ به دنیا آمد و زمانی که در سال ۱۳۲۹ جشنواره فیلم‌های خارجی در تهران برگزار کرد تنها ۱۷ سال داشت. افشار در فروردین سال ۱۳۳۳ نخستین جنگ سینمایی را با نام در کمان رنگین سینما منتشر کرد. او همچنین در کنار روزنامه نگاری در سال ۱۳۳۲ در فیلم «بی‌پناه» بازی کرد ولی بعد از این کار پشیمان شد و در مطلبی نوشت:«خواستم فساد و ابتذال پشت پرده را از نزدیک ببینم و بشناسم.»

او یکی از کسانی بود که در ۷ آبان ۱۳۳۲ همراه افرادی مانند هوشنگ کاووسی بیانیه علیه رفتار تعدادی از تماشاگران هنگام اکران فیلم «رودخانه» اثر ژان رنوار امضا کرد. هنگام پخش این فیلم تعدادی از سینماگران شروع به پرخاشگری کردند و واکنش‌های بسیار تندی نشان دادند و به همین دلیل دولت انتشار این فیلم را متوقف کرد. طغرل افشار اولین برگزارکننده جشنواره فیلم‌های خارجی در ایرانی در ۲۸ مرداد ۱۳۳۵ در سن بیست و سه سالگی هنگام شنا در دریای خزر (بابلسر) غرق شد.

منبع: روزنامه ایران

منبع: ساعت24

کلیدواژه: جشنواره فیلم فیلم های ایرانی فیلم های خارجی سینمای ایران برگزار شد سال ۱۳۳۳

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.saat24.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ساعت24» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۰۴۴۲۴۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تهران قدیم | «قبرستان ممنوعه تهران» کجاست و مدیریت آن با چه کسانی است؟ / عکس‌

به گزارش خبرآنلاین، قبرستان ممنوعه تهران، که با نام قبرستان دولاب نیز شناخته می‌شود، یک‌گورستان قدیمی مربوط به مسیحیان است. در واقع این قبرستان باغی بزرگ در اتوبان شهید محلاتی، بین خیابان‌های شهید رضایی و مستفیذ است که در میان اهالی به نام قبرستان «دولاب» شناخته می‌شود. این گورستان محل دفن مسیحیان کشورهای فرانسه، ایتالیا، روسیه و لهستان است که در سال‌های دور در ایران زندگی می‌کردند و در این کشور نیز از دنیا رفته‌اند. تعدادی از این افراد سرباز و بخشی دیگر افراد غیرنظامی بوده‌اند که در بین آن‌ها اشخاص مشهور نیز دیده می‌شود.

به گزارش همشهری آنلاین، افرادی که در این قبرستان به خاک سپرده‌ شده‌اند، ملیت‌های مختلفی دارند. ملیت هر فرد با یک پرچم بر روی قبر مشخص شده است. بر روی سنگ قبرها نیز علائمی چون صلیب یا تصویری از یک بانوی غمگین دیده می‌شود. افرادی که در این قبرستان آرمیده‌اند، سربازان گمنام روسیه و لهستانی‌هایی هستند که در جنگ جهانی دوم در راه برگشت به وطن جانشان را از دست داده‌اند. تعدادی از قبرها نیز مربوط به کنت‌های فرانسوی، شاهزاده‌های گرجی و پزشکان دربار قاجار و پهلوی است. افراد مشهوری مانند «اوانس اوگانیانس» اولین کارگردان سینمای ایران و موسس اولین مدرسه بازیگری در ایران، «شاهین سرکیسیان» موسس تئاتر مدرن در ایران، «کنت دو مونت فرت» اولین رئیس پلیس ایران، «ولادیسلاو هورودکی» معمار اهل لهستان، «ولادیمیر گاردایستکی» معمار ایستگاه راه‌آهن تهران، «آلفرد ژان بانیست لومر» موسیقی‌دان نظامی فرانسوی مربوط به دوران ناصرالدین‌شاه قاجار که نخستین سرود ملی ایران را ساخت، «دکتر کلوکه» پزشک فرانسوی محمدشاه قاجار و «دکتر تولوزان» پزشک مخصوص ناصرالدین شاه که از جمله اقدامات او در ایران می‌توان به بهداشت عمومی و تشکیل مجلس حفظ‌الصحه اشاره کرد.

اولین قبر متعلق به پزشک مخصوص دربار
این محدوده در گذشته‌های دور زمین کشاورزی بود که بعدها تبدیل به قبرستان شد. اولین فردی که در این منطقه به خاک سپرده شد، دکتر «کلوکه» پزشک اختصاصی محمدشاه و ناصرالدین‌شاه قاجار بود. «کلوکه» در سال۱۸۵۵ در این خاک دفن شد. بعدها دکتر تولوزان، یکی از پزشکان فرانسوی دربار قاجار، زمین‌های این منطقه را خرید و آن را به گورستان مسیحیان مقیم تهران تبدیل کرد. بخش‌های مختلف این گورستان توسط سفارت‌های فرانسه، ایتالیا و لهستان خریداری شد و اکنون آنها این محل را مدیریت می‌کنند.

قبرستان دولاب بیش از ۷۵ هزار مترمربع مساحت دارد و دارای ۵ بخش مختلف است. هرکدام از این بخش‌ها ورودی جداگانه‌ای دارند. در میان قبرستان نیز یک خیابان وجود دارد که این ۵ بخش را به دو قسمت شرقی و غربی تقسیم می‌کند. سه بخش کاتولیک، ارتدوکس و ارامنه گریگوری در قسمت شرقی و دو بخش ارامنه کاتولیک و آشوری‌های کلدانی در قسمت غربی قبرستان دولاب قرار دارد. بزرگ‌ترین بخش قبرستان دولاب مربوط به ارامنه است که حدود ۴۴ هزار مترمربع را در برمی‌گیرد. اغلب افرادی که در این بخش مدفون شده‌اند، ارامنه ایرانی هستند که در بین آن‌ها افراد نامی و سرشناسی چون شاهین سرکیسیان، آرام گارونه، اسرائیل ساهاکیان، زورا ساگینیان، مارکار قارابگیان، نیکلای لاوری و نیکوکاران درمانگاه خیریه آودیسیان دیده می‌شوند. قدیمی‌ترین سنگ قبر این بخش مربوط به سال ۱۳۷۵ است. پس از آن تدفین در این قبرستان از طرف شهرداری تهران ممنوع اعلام شد.

ترسناک‌ترین بخش قبرستان
مسیحیان ارتدوکس در بخش ارتدوکس‌های قبرستان دولاب دفن شده‌اند که از مشهورترین آن‌ها می‌توان به نیکولای مارکف معمار و آنتوان سوروگین عکاس اشاره کرد. این افراد هر دو روسی بوده‌اند و اصالت گرجی داشتند. در قسمت ورودی این بخش یک آرامگاه دیده می‌شود که با معماری گرجی و به شکل کلیسا ساخته شده است. این آرامگاه به مینادورا خوشتاریا، همسر آکاکی خوشتاریا تعلق دارد. آکاکی خوشتاریا تاجر گرجی است که امتیاز استخراج نفت شمال ایران را از دربار قاجار دریافت کرده و در این منطقه مشغول فعالیت بود. همچنین قسمت دیگری از قبرستان دولاب، که با عنوان ترسناک‌ترین بخش شناخته می‌شود، مربوط به ۲۶ مهندس ایتالیایی است. مهندسین معدنی که در سال‌های ۱۹۳۶ تا ۱۹۴۳ در ایران کار می‌کردند و همین‌جا جان خود را از دست دادند. قبرهای این افراد در زیرزمین و لای دیوارها قرار دارد و سنگ قبر آن‌ها نیز به صورت ایستاده دوتادور این دیوارهای نصب شده است.

در واقع برای ورود به این بخش باید از میان مردگانی ایستاده عبور کنید که کمی ترسناک است. از سوی دیگر حدود ۱۴هزار و ۲۰۰ مترمربع از قبرستان متعلق به کاتولیک‌هاست. در این بخش قبر افراد مشهوری چون دکتر کلوکه، دکتر جمشید اعلم و ولادیمیر گاردایستکی دیده می‌شود. اکنون قبرستان ممنوعه توسط سفارت‌خانه‌های مربوطه مانند روسیه، لهستان، فرانسه و شورای خلیفه‌گری ارامنه مدیریت می‌شود. یک خانواده در این قبرستان زندگی می‌کنند که نگهبانی از قبرستان را بر عهده دارند.

۲۳۳۲۳۳

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1902270

دیگر خبرها

  • عکس | حضور یک بازیگر سینما در مسابقات بین المللی تنیس
  • برندگان اسکار ایتالیا معرفی شدند/ «من کاپیتان» درخشید
  • «قبرستان ممنوعه تهران» کجاست و مدیریت آن با چه کسانی است؟ (+عکس‌)
  • (تصاویر) «قبرستان ممنوعه تهران» کجاست و مدیریت آن با چه کسانی است؟
  • تهران قدیم | «قبرستان ممنوعه تهران» کجاست و مدیریت آن با چه کسانی است؟ / عکس‌
  • زنانی که در کن رئیس شدند
  • آریایی‌ها چه کسانی بودند؟/ نگاهی عمیق به مهاجرت آریایی‌ها به فلات ایران
  • ایساتیس پرمخاطب‌ترین فیلم هنر و تجربه
  • بهترین بازی‌های لیگ ایران آبکی از آب درآمد!
  • (ویدیو) فیلم رقص آذری حامد آهنگی و بازیگر سرشناس ! / همه به وجد آمدند